| İlkbal |
Türkçe |
İlk doğan çocuklara verilen adlardandır. |
| İlkcan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
İlk doğan çocuklara verilen adlardandır. |
| İlke |
Türkçe |
1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı. |
| İlkehan |
Türkçe |
Kendine göre ilkeleri olan hükümdar. |
| İlker |
Türkçe |
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkgül |
Türkçe, Farsça, Arapça |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkışık |
Türkçe |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlki |
Türkçe |
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkim |
Türkçe |
İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkin |
Türkçe |
İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkiz |
Türkçe |
İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı. |
| İlknaz |
Türkçe, Farsça, Arapça |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlknur |
Türkçe, Arapça |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlksel |
Türkçe, Arapça |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlksen |
Türkçe |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlksev |
Türkçe |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlksoy |
Türkçe |
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkşen |
Türkçe |
İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkut |
Türkçe |
Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu. |
| İlkutay |
Türkçe |
Ülkenin mutlusu olan kimse. |
| İlkutlu |
Türkçe |
Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi. |
| İlkün |
Türkçe |
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkünsal |
Türkçe |
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
| İlkyaz |
Türkçe |
İlkbahar. |
| İlmen |
Türkçe |
Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. |
| İlmiye |
Arapça |
Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu. |
| İlpars |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Ülkenin en güçlü kimsesi. |
| İlsavaş |
Türkçe |
Ülkenini savaşçı kimsesi. |
| İlsavun |
Türkçe |
"Ülkeni düşmanlardan koru, savun" anlamında kullanılan bir ad. |
| İlsev |
Türkçe |
"Ülkeni sev" anlamında kullanılan bir ad. |
| İlseven |
Türkçe |
Ülkesini seven. |
| İlsever |
Türkçe |
Ülkesini seven. |
| İlsu |
Türkçe |
Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı. |
| İlşen |
Türkçe |
Ülkenin mutlu ve şen insanı. |
| İltan |
Türkçe |
Ülkenin beğenilen insanı. |
| İltaş |
Türkçe |
Ülkenin sert, güçlü insanı. |
| İltay |
Türkçe |
Ülkenin benzersiz insanı. |
| İltekin |
Türkçe |
Ülkenin tek ve eşsiz insanı. |
| İltemir |
Türkçe |
bk. İldemir - Ülkenin güçlü kimsesi. |
| İltemiz |
Türkçe |
Ülkenin temiz ve dürüst insanı. |
| İltemür |
Türkçe |
bk. İldemir - Ülkenin güçlü kimsesi. |
| İlter |
Türkçe |
Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse. |
| İlteriş |
Türkçe |
Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
| İltutmuş |
Türkçe |
Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
| İltüze |
Türkçe |
Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
| İltüzün |
Türkçe |
Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi. |
| İlvan |
Türkçe |
1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
| İlyas |
İbranice |
1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı. |
| İmadettin |
Arapça |
Dinin direği. |
| İmam |
Arapça |
1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
