| Ferdal |
Arapça, Türkçe |
Dalın tomurcuğu. |
| Ferdane |
Arapça |
(ferda:ne) |
| Ferdaniye |
Arapça |
(ferda:niye) |
| Ferdar |
Farsça, Arapça |
Güce, saygınlığa sahip kimse. |
| Ferdi |
Arapça |
1. Tek olan şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. |
| Ferdiye |
Arapça |
1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. |
| Fereç |
Arapça |
1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli. |
| Fergün |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Aydınlık, ışıklı gün. |
| Ferhan |
Arapça |
1. Sevinçli, neşeli. 2. Memnun. |
| Ferhat |
Arapça |
1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. 2. Sevinç, neşe. 3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı. |
| Ferhattin |
Arapça |
Dinin coşkusu, sevinci. |
| Ferhun |
Farsça, Arapça |
1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli. |
| Ferhunde |
Farsça, Arapça |
1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut. |
| Feri |
Arapça |
(feri:) |
| Feribe |
Farsça, Arapça |
(feri:be) |
| Ferican |
Farsça, Arapça |
Can aydınlığı, ruhun ışığı. |
| Feride |
Arapça |
(feri:de) |
| Feridun |
Farsça, Arapça |
1. Eşi olmayan, tek. 2. İran'da Pişdâdiyan sülâlesinin hükümdarı (M.Ö. 750). |
| Ferih |
Arapça |
Çok mutlu, sevinçli. |
| Feriha |
Arapça |
(feri:ha) |
| Feriser |
Farsça, Arapça |
1. Çok ışıklı, aydınlık. 2. Çok güçlü. |
| Ferişte |
Farsça, Arapça |
1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu. |
| Ferit |
Arapça |
Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün. |
| Feritkan |
Arapça, Türkçe |
Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse. |
| Feriz |
Türkçe |
Ekini alınmış tarla. |
| Ferkan |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse. |
| Ferman |
Farsça, Arapça |
1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. |
| Fermani |
Farsça, Arapça |
(ferma:ni) |
| Fermude |
Farsça, Arapça |
(fermu:de) |
| Fernur |
Farsça, Arapça |
Aydınlık, ışık, nur. |
| Ferruh |
Farsça, Arapça |
1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü. |
| Fersan |
Farsça, Arapça |
Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı. |
| Fersoy |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Güçlü, saygın bir soyu olan, eşsiz. Güçlü, saygın bir soyu olan, eşsiz. |
| Feruzat |
Arapça, Farsça |
(feru:zat( |
| Feruze |
Arapça |
(feru:ze) |
| Ferve |
Farsça, Arapça |
1. Kürk. 2. Zenginlik, servet. |
| Ferzan |
Farsça, Arapça |
Bilim ve hikmet. |
| Ferzane |
Farsça, Arapça |
(ferza:ne) |
| Ferzend |
Farsça, Arapça |
Oğul, çocuk. |
| Fesih |
Arapça |
Geniş, açık, aydınlık. |
| Fetanet |
Arapça |
(feta:net) |
| Fethi |
Arapça |
Fethetme, alma ile ilgili olan. |
| Fethiye |
Arapça |
Fethetme, alma ile ilgili olan. |
| Fethullah |
Arapça |
Allah’ın fethi. |
| Fetih |
Arapça |
1. Açma. 2. Alma, zaptetme. |
| Fettah |
Arapça |
1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış. 2. Fetheden, açan. 3. Allah'ın adlarındandır. |
| Fevzi |
Arapça |
Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan. |
| Fevziye |
Arapça |
Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan. |
| Fevzullah |
Arapça |
Allah’ın üstünlüğü. |
| Feyha |
Arapça |
(feyha:) (feyha:) |
