| Fasihe |
Arapça |
(fasi:he) |
| Fatih |
Arapça |
(fa:tih) |
| Fatin |
Arapça |
Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
| Fatine |
Arapça |
(fati:ne) |
| Fatma |
Arapça |
1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammet’in ilk eşi Hz. Hatice’den doğan kızının adı. |
| Fatmagül |
Arapça, Farsça |
Fatma ve gül. |
| Fatmanur |
Arapça |
Fatma ve nur. |
| Fato |
Arapça |
bk. Fatma - 1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammet’in ilk eşi Hz. Hatice’den doğan kızının adı. |
| Fatoş |
Arapça |
bk. Fatma - 1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammet’in ilk eşi Hz. Hatice’den doğan kızının adı. |
| Faysal |
Arapça |
1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar. |
| Fazıl |
Arapça |
(fa:zıl) |
| Fazıla |
Arapça |
(fa:zıla) |
| Fazilet |
Arapça |
(fazi:let) |
| Fazlı |
Arapça |
Erdemli, üstün, iyiliksever. |
| Fazlullah |
Arapça |
Allah’ın erdemi, üstünlüğü. |
| Fecir |
Arapça |
Sabaha karşı ortalığın aydınlanmaya başladığı zaman, tan vakti. |
| Fecri |
Arapça |
Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili. |
| Fecriye |
Arapça |
Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili. |
| Feda |
Arapça |
(feda:) (feda:) |
| Fedai |
Arapça |
(feda:i:) |
| Fedakâr |
Arapça |
(feda:kâr) (feda:kâr) |
| Fehamet |
Arapça |
(feha:met) (feha:met) |
| Fehamettin |
Arapça |
(feha:mettin) |
| Fehim |
Arapça |
Anlayışlı, zeki, akıllı kimse. |
| Fehimdar |
Arapça, Farsça |
Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse. |
| Fehime |
Arapça |
(fehi:me) |
| Fehmi |
Arapça |
Anlayış, kavrayışla ilgili olan. |
| Fehmiye |
Arapça |
Anlayış, kavrayışla ilgili olan. |
| Fekahet |
Arapça |
(feka:het) |
| Felât |
Arapça |
Susuz çöl. |
| Felek |
Arapça |
1. Gökyüzü. 2. Dünya, âlem. 3. Talih, baht, şans. |
| Fenni |
Arapça |
(fenni:) |
| Fenniye |
Arapça |
Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili. |
| Fer |
Farsça, Arapça |
1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet. |
| Feragat |
Arapça |
(fera:gat) |
| Ferah |
|
1. Ar. Gönül açıklığı, sevinç, sevinme. 2. Far. Açık, aydınlık. |
| Ferahet |
Farsça, Arapça |
(fera:het) |
| Ferahfeza |
Arapça, Farsça |
(ferahfeza:) |
| Ferahi |
Farsça, Arapça |
(fera:hi:) |
| Ferahnisa |
Arapça |
(ferahnisa:) |
| Ferahnur |
Arapça |
Aydınlık veren, nur veren. |
| Ferahnüma |
Arapça, Farsça |
(ferahnüma:) |
| Ferahru |
Arapça, Farsça |
(ferahru:) |
| Feramuş |
Farsça, Arapça |
(fera:muş) |
| Feramuz |
Farsça, Arapça |
(fera:muz) |
| Feraset |
Arapça |
(fera:set) |
| Feray |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Ay ışığı, ayın parlaklığı. |
| Feraye |
Farsça, Arapça, Türkçe |
(fera:ye) |
| Fercan |
Farsça, Arapça |
Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse. |
| Ferda |
Farsça, Arapça |
(ferda:) (ferda:) |
