| Olpak |
Türkçe |
"Her zaman temiz, dürüst bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Olsan |
Türkçe |
"Adın duyulsun, ünlü ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Oluk |
Türkçe |
1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu. |
| Oluş |
Türkçe |
Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma. Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma. |
| Omaca |
Türkçe |
1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği. |
| Omaç |
Türkçe |
Hedef, amaç, gaye. |
| Omay |
Türkçe |
1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz. |
| Omur |
Türkçe |
Omurgayı oluşturan kemiklerin ortak adı. |
| Omurca |
Türkçe |
Küçük omur. |
| Omurtak |
Türkçe |
Küçük kartal. |
| Onan |
Türkçe |
1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
| Onar |
Türkçe |
1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
| Onaran |
Türkçe |
1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren. |
| Onart |
Türkçe |
Düzenli, muntazam. |
| Onat |
Türkçe |
1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay. 5. Uygun, münasip, yakışır. 6. İyi ahlâklı. |
| Onatkan |
Türkçe |
İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen. |
| Onatkut |
Türkçe |
İyi yaradılışlı, kutlu kimse. |
| Onatsü |
Türkçe |
İyi, güzel, dürüst asker. |
| Onay |
Türkçe |
Uygun bulma, onaylama. |
| Onbulak |
Türkçe |
On kaynak. |
| Onel |
Türkçe |
On el. |
| Oner |
Türkçe |
On kişi. |
| Onerim |
Türkçe |
On müjde. |
| Ongan |
Türkçe |
bk. Ongun - 1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır. |
| Ongay |
Türkçe |
Kolay. |
| Ongu |
Türkçe |
1. Gönül rahatlığı, mutluluk, sağlık. 2. Bayındırlık, gelişmişlik. |
| Ongun |
Türkçe |
1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır. |
| Ongunalp |
Türkçe |
Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit. |
| Onguner |
Türkçe |
Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. |
| Ongunsu |
Türkçe |
Kutlu, uğurlu, beğenilen soydan gelen kimse. |
| Ongur |
Türkçe |
Kurtuluş. |
| Ongün |
Türkçe |
On gün. |
| Ongüner |
Türkçe |
On erken gün. |
| Ongüneş |
Türkçe |
On güneş. |
| Onuğ |
Türkçe |
bk. Onuk - Sevgili, aziz. |
| Onuk |
Türkçe |
Sevgili, aziz. |
| Onuker |
Türkçe |
Sevilen, sevgili insan, saygıdeğer. |
| Onuktan |
Türkçe |
Sevgili, aziz kimse. |
| Onuktekin |
Türkçe |
Sevilen, sayılan benzersiz insan. |
| Onul |
Türkçe |
"İyileş, iyi ol, sağlıklı ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Onultan |
Türkçe |
İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan. |
| Onur |
Türkçe |
1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref. |
| Onurad |
Türkçe |
Onuruyla tanınmış kimse. |
| Onural |
Türkçe |
"Şan ve şeref kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
| Onuralp |
Türkçe |
Onuruyla tanınmış yiğit. |
| Onurhan |
Türkçe |
Onurlu hükümdar. |
| Onurkan |
Türkçe |
Onurlu bir soydan gelen kimse. |
| Onurlu |
Türkçe |
Onurlu, şerefli kimse. |
| Onursal |
Türkçe |
Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan). |
| Onursan |
Türkçe |
Onuruyla tanınmış, şerefli kimse. |
