| Mukbil |
Arapça |
Kutlu, mutlu. |
| Mukbile |
Arapça |
Kutlu, mutlu. |
| Mukim |
Arapça |
Oturan, ikamet eden. |
| Mukime |
Arapça |
(muki:me) |
| Muktedir |
Arapça |
Gücü yeten, güçlü, iktidarlı. |
| Munar |
Türkçe |
1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap. |
| Mungan |
Türkçe |
Eli açık, cömert. |
| Munis |
Arapça |
(mu:nis) |
| Munise |
Arapça |
(mu:nise) |
| Murat |
Arapça |
1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç. |
| Murathan |
Arapça, Türkçe |
İsteğini elde etmiş hükümdar. |
| Murtaza |
Arapça |
1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı. |
| Musa |
Arapça |
(mu:sa:) |
| Musaddık |
Arapça |
Onaylayan, tasdik eden. |
| Musafat |
Arapça |
(musa:fat) |
| Musaffa |
Arapça |
(musaffa:) |
| Muslih |
Arapça |
İyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
| Muslihe |
Arapça |
İyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
| Muslihiddin |
Arapça |
Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
| Mustafa |
Arapça |
1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından. |
| Muştu |
Türkçe |
Müjde, sevindirici haber. |
| Muştubey |
Türkçe |
Müjde veren bey. |
| Mut |
Türkçe |
Kader, talih, kısmet. |
| Mutahhar |
Arapça |
1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek. |
| Mutarra |
Arapça |
(mutarra:) |
| Mutasım |
Arapça |
(mu:tasım) |
| Muteber |
Arapça |
(mu:teber) (mu:teber) |
| Mutena |
Arapça |
(mu:tena:) |
| Muti |
Arapça |
1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat. |
| Mutia |
Arapça |
(muti:a) |
| Mutlu |
Türkçe |
Mutluluğa ermiş olan, mesut. |
| Mutlualp |
Türkçe |
Mutlu yiğit. |
| Mutluay |
Türkçe |
Mutlu güzel. |
| Mutlubay |
Türkçe |
Mutlu kimse. |
| Mutluer |
Türkçe |
Mutluluğa ermiş kimse. |
| Mutlugün |
Türkçe |
Mutlu günde doğmuş kimse. |
| Mutluğ |
Türkçe |
Mutlu. |
| Mutluhan |
Türkçe |
Mutlu hükümdar. |
| Mutluk |
Türkçe |
Mutlu. |
| Mutlukan |
Türkçe |
Mutlu soydan gelen kimse. |
| Mutlukhan |
Türkçe |
Mutlu hükümdar. |
| Mutlutekin |
Türkçe |
Mutlu hükümdar. |
| Mutver |
Türkçe |
"Mutluluk ver" anlamında kullanılan bir ad. |
| Muvaffak |
Arapça |
1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş. |
| Muvahhide |
Arapça |
Allah’ın birliğine inanan. |
| Muvahhit |
Arapça |
Allah’ın birliğine inanan. |
| Muvakkar |
Arapça |
1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş. |
| Muzaffer |
Arapça |
Zafer kazanmış, üstün. |
| Mübahat |
Arapça |
(müba:hat) |
| Mübarek |
Arapça |
(müba:rek) |
