| Mevlâna |
Arapça |
(mevlâ:na:) |
| Mevlide |
Arapça |
1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. |
| Mevlit |
Arapça |
1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt. |
| Mevlûde |
Arapça |
mevlû:de) |
| Mevlût |
Arapça |
1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer. |
| Mevlüde |
Arapça |
bk. Mevlide. - 1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. |
| Mevlüt |
Arapça |
bk. Mevlit - 1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt. |
| Mevsim |
Arapça |
Yılın, iklim koşulları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri. |
| Mevzun |
Arapça |
1. Biçimli, yakışıklı. 2. Güzel. |
| Mevzune |
Arapça |
(mevzu:ne) |
| Meyil |
Arapça |
1. Eğimli, eğiklik. 2. Sevme, tutulma. 3. Gönül akışı. |
| Meymun |
Arapça |
Uğurlu, bereketli, kutlu. |
| Meymune |
Arapça |
(meymu:ne) |
| Meyransa |
Türkçe |
Mihrinisa adının bozulmuş biçimi. |
| Meyyal |
Arapça |
1. Çok istekli, düşkün. 2. Eğilen, meyleden. |
| Mezide |
Arapça |
(mezi:de) |
| Mezit |
Arapça |
Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş. |
| Meziyet |
Arapça |
Bir kişiyi benzerlerinden üstün gösteren nitelik. |
| Mezun |
Arapça |
1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış. |
| Mısır |
Arapça |
1. Bir tarım bitkisi ve taneli ürünü. 2. Afrika’da bir ülke. |
| Mısra |
Arapça |
(mısra:) |
| Midhat |
Arapça |
Övme, methetme. |
| Mihin |
Farsça, Arapça |
Büyük, ulu. |
| Mihine |
Farsça, Arapça |
(mihi:ne) |
| Mihman |
Farsça, Arapça |
Konuk, misafir. |
| Mihri |
Farsça, Arapça |
Güneşle ilgili. |
| Mihriban |
Farsça, Arapça |
Şefkatli, güler yüzlü, yumuşak huylu, dost. |
| Mihrican |
Farsça, Arapça |
1.Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram. 1. Sonbahar. 2. İranlılarda bir bayram. |
| Mihrimah |
Farsça, Arapça |
Güneş ile ay. |
| Mihrinaz |
Farsça, Arapça |
Çok nazlı güzel. |
| Mihrinisa |
Farsça, Arapça |
(mihrinisa:) |
| Mihrinur |
Farsça, Arapça |
Gün ışığı, güneş ışığı. |
| Mihrişah |
Farsça, Arapça |
Güneş gibi ışık saçan padişah. |
| Mihriye |
Farsça, Arapça |
Güneşle ilgili. |
| Mikâil |
Arapça |
(mikâ:il) |
| Mimoza |
Fransızca |
Sarı, beyaz veya menekşe renginde çiçekler açan, yaprakları akasya yaprağına benzeyen bir süs bitkisi. |
| Mina |
Farsça, Arapça |
(mi:na:) |
| Mine |
Farsça, Arapça |
1. Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı. 2. İnce ve parlak nakış. 3. Çiçekleri başak durumunda, alacalı, mavi veya menekşe renginde, ıtırlı bir bitki. |
| Minnet |
Arapça |
İyilik yapana karşı duyulan teşekkür, gönül borcu. |
| Mir |
Farsça, Arapça |
Baş, amir, bey. |
| Miraç |
Arapça |
(mi:raç) |
| Miran |
Farsça, Arapça |
(mi:ran) |
| Miranmir |
Arapça, Farsça, Türkçe (Emir'den) |
(mi:ranmir) |
| Mirat |
Arapça |
1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale. |
| Miray |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Ay gibi ışık saçan bey. |
| Mircan |
Farsça, Arapça |
Gerçek dost olan değerli kimse. |
| Mirhan |
Farsça, Arapça |
Kadın hükümdar. Erkek hükümdar. |
| Mirkelâm |
Farsça, Arapça |
Güzel, nazik konuşan kimse. |
| Mirnur |
Farsça, Arapça |
Etrafına ışık saçan kadın hükümdar. |
| Mirrih |
Arapça |
bk. Merih - 1. Ateş rengi. 2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri. |
