| Münasip |
Arapça |
(müna:sip) |
| Münci |
Arapça |
Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
| Münciye |
Arapça |
Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
| Münevver |
Arapça |
1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
| Münibe |
Arapça |
1. Allah’a yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
| Münif |
Arapça |
Yüksek, ulu, büyük. |
| Münife |
Arapça |
(müni:fe) |
| Münim |
Arapça |
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet. |
| Münime |
Arapça |
Nimet veren, yedirip içiren. |
| Münip |
Arapça |
1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
| Münir |
Arapça |
Nurlandıran, ışık veren, parlak. |
| Münire |
Arapça |
Nurlandıran, ışık veren, parlak. |
| Münteha |
Arapça |
(münteha:) |
| Müren |
Türkçe |
Irmak, nehir, akarsu. Irmak, nehir, akarsu. |
| Müride |
Arapça |
(müri:de) |
| Mürit |
Arapça |
1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse. |
| Mürsel |
Arapça |
1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber. |
| Mürşide |
Arapça |
Doğru yolu gösteren, kılavuz. |
| Mürşit |
Arapça |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi. |
| Mürüvvet |
Arapça |
İnsanlık, cömertlik, iyilikseverlik. |
| Müsemma |
Arapça |
(müsemma:) |
| Müsevver |
Arapça |
Çevresine sur, duvar çevrilmiş, korunmuş. |
| Müslim |
Arapça |
İslam dininde olan, Müslüman. |
| Müslime |
Arapça |
İslam dininde olan, Müslüman. |
| Müslüm |
Arapça |
bk. Müslim - İslam dininde olan, Müslüman. |
| Müslüme |
Arapça |
bk. Müslime - İslam dininde olan, Müslüman. |
| Müstakim |
Arapça |
1. Doğru, düz. 2. Temiz, namuslu, doğru. |
| Müstakime |
Arapça |
(müstaki:me) |
| Müstecap |
Arapça |
Dileği kabul edilmiş kimse. |
| Müstenir |
Arapça |
Işıklı, parlak. |
| Müstenire |
Arapça |
(müsteni:re) |
| Müstesna |
Arapça |
(müstesna:) |
| Müşahit |
Arapça |
(müşa:hit) |
| Müşerref |
Arapça |
Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu. Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu. |
| Müşfik |
Arapça |
1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan. |
| Müşfika |
Arapça |
1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan. |
| Müşir |
Arapça |
1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden. |
| Müşküle |
Arapça |
Güç, zor, çetin. |
| Müştak |
Arapça |
Özleyen, göreceği gelen, can atan. |
| Müşteba |
Arapça |
(müşteba:) |
| Müştehir |
Arapça |
Ünlü, şöhretli. |
| Müveddet |
Arapça |
Sevgi, muhabbet, dostluk. |
| Müyesser |
Arapça |
Kolaylıkla olan, kolay yapılan. |
| Müzahir |
Arapça |
(müza:hir) |
| Müzdat |
Arapça |
Artmış, çoğalmış. |
| Müzehher |
Arapça |
Çiçekli, çiçek açmış. |
| Müzekker |
Arapça |
Erkek, er. |
| Müzeyyen |
Arapça |
Süslenmiş, bezenmiş, süslü. |
| Nabi |
Arapça |
(na:bi:) |
| Nabia |
Arapça |
(na:bia) |
