İsim | Kökeni | Anlamı |
---|---|---|
Leziz | Arapça | Lezzetli, tatlı, hoşa giden. |
Lezize | Arapça | (lezi:ze) |
Limon | Rumca | Turunçgillerden bir ağaç ve bu ağacın meyvesi. |
Liyakat | Arapça | (liya:kat) |
Liyan | Farsça, Arapça | bk. Leyan - Parlayan, parlayıcı. |
Lut | Arapça | 1. Ürdün ve İsrail arasındaki büyük bir gölün adı. 2. Hz. İbrahim'in yeğeni olan peygamberin adı. |
Lülü | Arapça | İnci. |
Lütfi | Arapça | 1. İyilik ve güzellikle ilgili. 2. İhsan, bağışla ilgili. |
Lütfiye | Arapça | İyilik, güzellik ve ihsanla ilgili. |
Lütuf | Arapça | 1. İyilik, güzellik, hoşluk. 2. Bağış, ihsan. |
Lütufkâr | Arapça, Farsça | İyilik eden. |
Maarif | Arapça | (maa:rif) |
Macide | Arapça | (ma:cide) |
Macit | Arapça | (ma:cit) |
Madelet | Arapça | (ma:delet) |
Mağfiret | Arapça | Allah’ın, kullarının günahlarını bağışlaması. |
Mağrip | Arapça | 1. Batı. 2. Akşam. |
Mağrur | Arapça | 1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen. |
Mahbube | Arapça | (mahbu:be) |
Mahbup | Arapça | Sevilen, sevilmiş, sevgili. |
Mahçiçek | FArapça, Türkçe | Ayçiçeği |
Mahfer | Farsça, Arapça | Ay aydınlığı, ay ışığı. |
Mahfi | Arapça | Gizli, saklı. |
Mahfuz | Arapça | 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış. |
Mahınev | Farsça, Arapça | (ma:hınev) |
Mahi | Arapça | (ma:hi) |
Mahinur | Farsça, Arapça | (ma:hinur) |
Mahir | Arapça | (ma:hir) |
Mahire | Arapça | (ma:hire) |
Mahizar | Farsça, Arapça | (ma:hizar) |
Mahizer | Farsça, Arapça | (ma:hizer) |
Mahmude | Arapça | (mahmu:de) |
Mahmur | Arapça | 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz. |
Mahmure | Arapça | (mahmu:re) |
Mahmut | Arapça | Övülmüş, övülmeye değer. |
Mahnur | Farsça, Arapça | bk. Mahinur - (ma:hinur) |
Mahpare | Farsça, Arapça | (mahpa:re) |
Mahperi | Farsça, Arapça | Ay gibi, peri kadar güzel. |
Mahpeyker | Farsça, Arapça | Ay yüzlü, güzel. |
Mahra | Arapça | 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey. |
Mahru | Farsça, Arapça | (mahru:) |
Mahrur | Arapça | Hararetli, ateşli. |
Mahser | Arapça | Huy, tabiat. |
Mahsun | Arapça | Güçlendirilmiş, güçlü. |
Mahsure | Arapça | (mahsu:re) |
Mahsut | Arapça | 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin. |
Mahten | Farsça, Arapça | Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan. |
Mahter | Farsça, Arapça | Yeni ay, ayça, hilal. |
Mahya | Farsça, Arapça | Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim. |
Maide | Arapça | (ma:ide) |