| Köksu |
Türkçe |
Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan. |
| Köksür |
Türkçe |
"Soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
| Kökşin |
Türkçe |
1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca. |
| Köktan |
Türkçe |
bk. Kökten - 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu. |
| Köktaş |
Türkçe |
Aynı soydan gelenlerden her biri. |
| Köktay |
Türkçe |
Soylu bir aileden gelen kimse. |
| Kökten |
Türkçe |
1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu. |
| Köktürk |
Türkçe |
Tarihteki ilk Türk devleti. |
| Kömen |
Türkçe |
Hayal. |
| Köni |
Türkçe |
Dürüst, doğru, samimi, içten. |
| Körklü |
Türkçe |
bk. Görklü - Güzel, gösterişli. Gösterişli, yakışıklı, güzel. |
| Körnes |
|
Ayna. |
| Köroğlu |
Türkçe |
Ünlü Türk halk öyküsünün kahramanı. |
| Körpe |
Türkçe |
Yeni yetişmiş, taze, genç. |
| Köse |
Türkçe |
1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek. 2. Cılız, bodur. 3. Yeni evlenmiş erkek, güvey. |
| Kösem |
Türkçe |
Kılavuz, yol gösteren, rehber. |
| Kösemen |
Türkçe |
bk. Kösem - Kılavuz, yol gösteren, rehber. |
| Kösten |
Türkçe |
Ilıca. |
| Köşek |
Türkçe |
1. Deve yavrusu. 2. Torun. |
| Köşker |
Türkçe |
Kunduracı. |
| Köymen |
Türkçe |
Köylü. |
| Köz |
Türkçe |
1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül. |
| Közcan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Samimi, içten kimse. |
| Közer |
Türkçe |
Gören kimse. |
| Kubat |
Türkçe |
Kaba, şişman, biçimsiz. |
| Kubilay |
Moğolca |
Ünlü bir hükümdar. |
| Kuday |
Farsça, Arapça |
Tanrı. |
| Kudayberdi |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Tanrı lutfetti, bağışladı" anlamında kullanılan mir ad. |
| Kuddus |
Arapça |
1. Temiz, pak. 2. Tanrı adlarındandır. 3. Kutsal, kutlu. |
| Kuddusi |
Arapça |
(kuddu:si) |
| Kudret |
Arapça |
1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek. |
| Kudretullah |
Arapça |
Tanrı’nın gücü. |
| Kudsiye |
Arapça |
Kutsal. |
| Kuğu |
Türkçe |
Yabani ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş kanatlı ve geniş gagalı bir su kuşu. |
| Kukus |
Türkçe |
Tomurcuk. |
| Kulan |
Türkçe |
İki üç yaşında dişi tay, kısrak. |
| Kumral |
Türkçe |
Saçları koyu sarı ve açık kestane rengi olan. |
| Kumriye |
Arapça |
Kumru. |
| Kumru |
Arapça |
Güvercinden küçük, boz, gri renkli, sevimli bir kuş. |
| Kurtuluş |
Türkçe |
Tehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma. |
| Kutal |
Türkçe |
"Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun" anlamında kullanılan bir ad. |
| Kutan |
Türkçe |
1. Saban. 2. Saka kuşu. |
| Kutay |
Türkçe |
1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş. |
| Kutbiye |
Arapça |
Kutupla ilgili, kutba ilişkin. |
| Kutgün |
Türkçe |
Mutlu gün. |
| Kutlay |
Türkçe |
Kutlu, uğurlu ay. |
| Kutlu |
Türkçe |
Uğurlu, kutsal, mutlu. |
| Kutluay |
Türkçe |
bk. Kutlay - Kutlu, uğurlu ay. |
| Kutluk |
Türkçe |
Uğurlu. |
| Kutsal |
Türkçe |
1. Güçlü bir dinsel saygı uyandıran veya uyandırması gereken kimse. 2. Tapınılacak veya yolunda can verilecek derecede sevilen. 3. Uğur getirdiğine inanılan. |
