İsim | Kökeni | Anlamı |
---|---|---|
Kutsalan | Türkçe | Uğur getiren, kutlu. |
Kutsalar | Türkçe | Uğur getiren, kutlu. |
Kutsan | Türkçe | Uğurlu, talihli ad. |
Kutsel | Türkçe | bk. Kutseli - Uğur, mutluluk seli. |
Kutseli | Türkçe, Arapça | Uğur, mutluluk seli. |
Kutun | Türkçe | 1. Mutlu. 2. Kutsal. |
Kuyaş | Türkçe | Güneş. |
Kuzay | Türkçe | Güneş görmeyen gölgelik yer. |
Kuzey | Türkçe | 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer. |
Kübra | Arapça | (kübra:) |
Kürşad | Türkçe | bk. Kürşat - 1. Yiğit, alp. 2. Göktürk prenslerinden birinin adı. |
Kürşat | Türkçe | 1. Yiğit, alp. 2. Göktürk prenslerinden birinin adı. |
Lâçin | Türkçe | 1. Yiğit adam. 2. Kartal. 3. Şahin. 4. Atmaca. |
Lâhik | Arapça | (lâ;hik) |
Lâhut | Arapça | (lâ:hut) |
Lala | Farsça, Arapça | 1. Çocuğun eğitim ve öğretimiyle görevli kimse. 2. Köle. 3. Padişahların sadrazamlara hitap ederken kullandıkları san. |
Lâle | Farsça, Arapça | (lâ:le) |
Lâlegül | Farsça, Arapça | (lâ:legül) |
Lâlehan | Farsça, Arapça, Türkçe | Lâle gibi güzel olan. |
Lâleruh | Farsça, Arapça | (lâ:leruh) |
Lâlezar | Farsça, Arapça | (lâ:lezar) |
Lâlgûn | Arapça, Farsça | Kırmızı renkli, al. |
Lâmi | Arapça | (lâ:mi) |
Lâmia | Arapça | (lâ:mia) |
Lâmih | Arapça | (lâ:mih) |
Lâmiha | Arapça | (lâ:miha) |
Lâmiye | Arapça | (lâ:miye) |
Lâtif | Arapça | 1. Hoş, narin, şirin. 2. Yumuşak, nazik. 3. Tanrı adlarındandır |
Lâtife | Arapça | (lâti:fe) |
Lâyık | Arapça | (lâ:yık) |
Lebibe | Arapça | lebi:be) |
Lebip | Arapça | Akıllı, zeki, uyanık. |
Lebriz | Farsça, Arapça | Ağzına dek dolu, taşan. |
Ledün | Arapça | Tanrı huzuru, Tanrı katı. |
Lema | Arapça | Parıltı, parlayış. |
Leman | Arapça | Parlama, parıldama. |
Lemi | Arapça | Parlak, parıldayan. |
Lemiye | Arapça | Parlayan, ışıldayan. |
Lerzan | Farsça, Arapça | Titreyen, titrek. |
Lerze | Farsça, Arapça | Titreme, titreyiş. |
Lerziş | Farsça, Arapça | Titreme, titreyiş. |
Letafet | Arapça | (leta:fet) |
Levent | Farsça, Arapça | 1. Boylu boslu yakışıklı kimse. 2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci. |
Levin | Arapça | Renk, boya. |
Leyan | Farsça, Arapça | Parlayan, parlayıcı. |
Leylâ | Arapça | (leylâ:) |
Leylâgül | Arapça, Farsça | (leylâ:gül) |
Leyli | Arapça | bk. Leylâ - (leylâ:) |
Leylifer | Arapça, Farsça | Gece ışığı. |
Leylüfer | Arapça, Farsça | bk. Leylifer - Gece ışığı. |