| Kızılbars |
Türkçe |
bk. Kızılpars - Güçlü, kuvvetli kimse. |
| Kızılboğa |
Türkçe |
Güçlü, kuvvetli kimse. |
| Kızılbörü |
Türkçe |
Güçlü, kuvvetli, deneyimli kimse. |
| Kızıldemir |
Türkçe |
Güçlü, kuvvetli kimse. |
| Kızılelma |
Türkçe |
Yeryüzündeki Türklerin birleşip kuracakları ideal ülke veya bütün Türklerin bir araya geleceği ülküsü. |
| Kızılkurt |
Türkçe |
Deneyimli, yaşlı kimse. |
| Kızılpars |
Türkçe |
Güçlü, kuvvetli kimse. |
| Kızıltuğ |
Türkçe |
Kırmızı tuğ. |
| Kızıltunç |
Türkçe |
Krmızı tunç. |
| Kızılyalım |
Türkçe |
Kızıl ateş. |
| Kızımay |
Türkçe |
"Kızım ay gibi parlak ve güzeldir" anlamında kullanılan bir ad. |
| Kızkına |
Türkçe |
Küçük kız. |
| Kibar |
Arapça |
1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu. 4. Büyükler, ulular. |
| Kibare |
Arapça |
(kiba:re) |
| Kibariye |
Arapça |
(kiba:riye) |
| Kiçi |
Türkçe |
Küçük. |
| Kiçialp |
Türkçe |
Küçük yiğit. |
| Kiçihan |
Türkçe |
Küçük hükümdar. |
| Kiçkinebike |
Türkçe |
Küçük hanım. |
| Kifaye |
Arapça |
(kifa:ye) |
| Kifayet |
Arapça |
(kifa:yet) |
| Kimya |
Arapça |
(kimya:) |
| Kinaş |
Türkçe |
Bir iş üzerinde konuşma, danışma. |
| Kinyas |
|
Geniş yüzlü kimse. |
| Kip |
Türkçe |
1. Uygun, uyumlu, idareli. 2. Sağlam, dayanıklı. 3. Şık, zarif, biçimli. 4. Kullanışlı. |
| Kipcan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Canlı, dayanıklı, sağlam kimse. |
| Kiper |
Türkçe |
Canlı, dayanıklı, sağlam kimse. |
| Kipkurt |
Türkçe |
Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse. |
| Kiram |
Arapça |
1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler. |
| Kiramettin |
Arapça |
(kira.mettin) |
| Kirami |
Arapça |
(kira:mi) |
| Kiraz |
Yunanca |
Gülgillerden bir meyve ağacı ve bu ağacın etli, sulu, tek çekirdekli, kırmızı renkli meyvesi. |
| Kirman |
Farsça, Arapça |
Hisar, kale. |
| Kirmanşah |
Farsça, Arapça |
Kale hükümdarı. |
| Kirmen |
Farsça, Arapça |
bk. Kirman - Hisar, kale. |
| Kişi |
Türkçe |
1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş. |
| Kişihan |
Türkçe |
Hükümdar olan kimse. |
| Koca |
Türkçe |
1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce. |
| Kocaalp |
Türkçe |
Yaşlı, ulu yiğit. |
| Kocabaş |
Türkçe |
Yaşlı, saygın kimse. |
| Kocabey |
Türkçe |
Yaşlı, ihtiyar bey. |
| Kocademir |
Türkçe |
Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse. |
| Kocagöz |
Türkçe |
Gözleri büyük kimse. |
| Kocaman |
Türkçe |
Çok iri, büyük. |
| Kocataş |
Türkçe |
Büyük taş. |
| Kocatay |
Türkçe |
Yaşlı kimse. |
| Kocatürk |
Türkçe |
Büyük, saygın Türk. |
| Kocaün |
Türkçe |
Meşhur, ünlü kimse. |
| Koç |
Türkçe |
1. Damızlık erkek koyun. 2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek. 3. Kahraman. |
| Koçak |
Türkçe |
1. Cömert, eli açık. 2. Yiğit, kahraman. 3. Becerikli. |
