| Ertem |
Türkçe |
bk. Erdem - Ahlakın övdüğü iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk gibi niteliklerin genel adı, fazilet. |
| Erten |
Türkçe |
1. Sabah, güneşin doğduğu zaman. 2. Gün. |
| Ertepınar |
Türkçe |
Pınar gibi saf ve temiz olan. |
| Ertim |
Türkçe |
Peçeneklerin üç asıl boyundan biri. |
| Ertin |
Türkçe |
Sağlam bir ruh yapısı olan kimse. |
| Ertingü |
Türkçe |
Olağanüstü, görülmemiş. |
| Ertok |
Türkçe |
Gözü gönlü tok yiğit. |
| Ertop |
Türkçe |
Sağlam ve güçlü kimse. |
| Ertöre |
Türkçe |
Töreleri olan yiğit. |
| Ertugay |
Türkçe |
Er-tugay. |
| Ertuğ |
Türkçe |
Savaşçı kimse. |
| Ertuğrul |
Türkçe |
Dürüst, doğru, yiğit kimse. |
| Ertuna |
Türkçe |
Gösterişli kimse. |
| Ertunca |
Türkçe |
Er ve tunca. |
| Ertuncay |
Türkçe |
Tunç renginde olan, şişman kimse. |
| Ertunç |
Türkçe |
Tunç gibi sağlam erkek. |
| Ertunga |
Türkçe |
1. Yiğit hakan. 2. Uygur yazıtlarında geçen Türk adlarından. |
| Erturan |
Türkçe |
bk. Erduran - Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad. |
| Ertut |
Türkçe |
"Yiğit olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
| Ertün |
Türkçe |
Akşam, gecenin başlangıcı. |
| Ertüre |
Türkçe |
Törelere bağlı kimse. |
| Ertürk |
Türkçe |
Yiğit Türk. |
| Ertüze |
Türkçe |
Adaletli kimse. |
| Ertüzün |
Türkçe |
Yumuşak huylu sakin, soylu, asil kimse. |
| Erülgen |
Türkçe |
Yüce, yüksek, ulu kimse. |
| Erün |
Türkçe |
Ünlü, tanınmış yiğit. |
| Erünal |
Türkçe |
"Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
| Erüstün |
Türkçe |
Üstün erkek. |
| Ervin |
Farsça, Arapça |
1. Şeref, saygınlık. 2. Barış. 3. Rüzgâr. 4. Veda. |
| Eryalçın |
Türkçe |
Sert, güçlü, boyun eğmez yiğit |
| Eryaman |
Türkçe |
Güçlü becerikli yiğit. |
| Eryavuz |
Türkçe |
Yürekli, korkusuz yiğit. |
| Eryetiş |
Türkçe |
"Erken gel" anlamında kullanılan bir ad. |
| Eryıldız |
Türkçe |
Yıldız gibi parlak yiğit. |
| Eryılmaz |
Türkçe |
Yılmayan, cesur yiğit. |
| Eryiğit |
Türkçe |
Yiğit, korkusuz erkek. |
| Erzade |
Türkçe, Farsça, Arapça |
(erza:de) |
| Erzan |
Farsça, Arapça |
1. Uygun,layık, yerinde 2. Ucuz. |
| Erzi |
Türkçe |
Dinin buyruklarını yerine getiren kimse, veli |
| Esat |
Arapça |
Çok mesut, çok mutlu. |
| Ese |
Türkçe |
Rüzgâr. |
| Esedullah |
Arapça |
Allah´ın aslanı. (Hz. Ali´nin lakabı). |
| Esen |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat. Sağlıklı, sağlam, rahat. |
| Esenbay |
Türkçe |
Sağlıklı, rahat kimse. |
| Esenboğa |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse. |
| Esendağ |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat kimse. |
| Esendal |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat kimse. Sağlıklı, salim, rahat kimse. |
| Esendemir |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse. |
| Esenel |
Türkçe |
Sağlıklı, salim, rahat kimse. |
| Esener |
Türkçe |
Sağlıklı, rahat kimse. |
