| Arıkhan |
Türkçe |
Temiz, dürüst hükümdar. |
| Arıkiz |
Türkçe |
Kendisinden sonra iyi bir ad bırakmış olan kimse. |
| Arıkol |
Türkçe |
"Temiz ve dürüst ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Arıkut |
Türkçe |
Mutlu olmuş dürüst kimse. |
| Arıl |
Türkçe |
"Temizlen, arın" anlamında kullanlıan bir ad. |
| Arıman |
Türkçe |
Temiz, saf, dürüst kimse. |
| Arın |
Türkçe |
1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü. |
| Arınç |
Türkçe |
1. Temiz, saf, arı. 2. Barış, huzur. |
| Arınık |
Türkçe |
Temiz, saf, berrak. |
| Arıpınar |
Türkçe |
Berrak akan pınar. |
| Arısal |
Türkçe |
Arı gibi çalışkan kimse. |
| Arısan |
Türkçe |
Temiz, doğru tanınmış kimse. |
| Arısoy |
Türkçe |
Temiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse. |
| Arısu |
Türkçe |
Berrak akan su temiz ve dürüst olan kimse. |
| Arış |
Türkçe |
1. Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü. 2. Araba, kağnı oku. 3. Asma. |
| Arıtan |
Türkçe |
Temizleyen, arı duruma getiren. |
| Arıtaş |
Türkçe |
Temiz taş. |
| Arıyüz |
Türkçe |
Temiz görünüşlü kimse. |
| Ari |
Arapça |
(a:ri:) |
| Arif |
Arapça |
Çok anlayışlı ve sezgili kimse. |
| Arife |
Arapça |
1. Bilen, bilgili. 2. Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler. |
| Arik |
Türkçe |
Çabuk davranan, çevik kimse. |
| Arkadaş |
Türkçe |
1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri. |
| Arkan |
Türkçe |
1. Temiz, arı kandan gelen. 2. Üstün, galip. |
| Arkay |
Türkçe |
1. Yükselen. 2. Çeşitli yönlere doğru çıkık bir durumda olan. |
| Arkın |
Türkçe |
1. Yavaş, ağır, sakin. 2. Zayıf. 3. Gelecek yıl. |
| Arkış |
Türkçe |
1. Elçi, haberci. 2. Kervan. |
| Arkoç |
Türkçe |
Arı gibi çalışkan kimse. |
| Arkun |
Türkçe |
bk. Arkın - 1. Yavaş, ağır, sakin. 2. Zayıf. 3. Gelecek yıl. |
| Arkut |
Türkçe |
Temiz, uğurlu, kutlu. |
| Arlan |
Türkçe |
“Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad. |
| Armağan |
Türkçe |
1. Birini sevindirmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan. |
| Arman |
Türkçe |
1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem. |
| Armanç |
Türkçe |
İdeal, ülkü. |
| Arna |
Türkçe |
Adak, adanmış. |
| Arol |
Türkçe |
“Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad. |
| Arpad |
Türkçe |
Arpacık. |
| Arpağ |
Türkçe |
Sihir, büyü, üfürük. |
| Arpak |
Türkçe |
Temiz, dürüst, güvenilir kimse. |
| Arpınar |
Türkçe |
bk. Arıpınar - Berrak akan pınar. |
| Arsal |
Türkçe |
1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral. |
| Arsan |
Türkçe |
Temiz adlı, iyi tanınan kimse. |
| Arslan |
Türkçe |
bk. Aslan - 1.Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu 160 cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü. 2. Gürbüz, yiğit adam. |
| Arslaner |
Türkçe |
bk. Aslaner - Aslan gibi yürekli ve cesaretli olan kimse. |
| Arsoy |
Türkçe |
bk. Arısoy - Temiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse. |
| Artaç |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Temiz taç takınmış, güvenilir hükümdar. |
| Artam |
Türkçe |
1. Erdem, fazilet. 2. Değer, kıymet. |
| Artan |
Türkçe |
1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik. |
| Artık |
Türkçe |
1. Erdemli, nitelikli, üstün. 2. Fazla, çok, daha çok. |
| Artuç |
Türkçe |
Ucu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah. |
