| Sadettin |
Arapça |
(sa:dettin) |
| Sadhezar |
Farsça, Arapça |
1. Yüz bin. 2. Çok fazla. |
| Sadık |
Arapça |
(sa:dık) |
| Sadıka |
Arapça |
(sa:dıka) |
| Sadi |
Arapça |
(sa:di) |
| Sadice |
Arapça |
(sa:dice) |
| Sadir |
Arapça |
(sa:dir) |
| Sadiye |
Arapça |
(sa:diye) |
| Sadrettin |
Arapça |
Dinin başı, önderi. |
| Sadri |
Arapça |
Göğüsle ilgili, göğse ait. |
| Sadriye |
Arapça |
1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı. |
| Sadullah |
Arapça |
(sa:dullah) |
| Sadun |
Arapça |
(sa:dun) |
| Safa |
Arapça |
(safa:) (safa:) |
| Safder |
Arapça, Farsça |
Saf yaran kimse. |
| Safer |
Arapça, Türkçe |
Temiz yürekli, dürüst kimse. |
| Saffet |
Arapça |
Saflık, temizlik, arılık. Saflık, temizlik, arılık. |
| Safıgül |
Arapça, Farsça |
(sa:figül) |
| Safi |
Arapça |
(sa:fi) |
| Safinaz |
Arapça, Farsça |
(sa:finaz) |
| Safinur |
Arapça |
(sa:finur) |
| Safir |
Fransızca |
Mavi renkli, değerli bir korindon türü, gök yakut. |
| Safire |
Arapça |
1. İnce, güzel ses. 2. Islık. |
| Safiye |
Arapça |
Katkısız, duru, arı. |
| Safiyet |
Arapça |
(sa:fiyet) |
| Safiyüddin |
Arapça |
Dini temiz, dini pak olan kimse. |
| Safter |
Arapça, Farsça |
bk. Safder - Saf yaran kimse. |
| Sağan |
Türkçe |
Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş. |
| Sağanak |
Türkçe |
Şiddetli ve kısa süreli yağmur. |
| Sağanalp |
Türkçe |
Herkese yararlı olan yiğit. |
| Sağbilge |
Türkçe |
Hekim, doktor. |
| Sağbudun |
Türkçe |
İyi, temiz, sıcakkanlı halk. |
| Sağcan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Sağlıklı kimse. |
| Sağdıç |
Türkçe |
1. Düğünde gelin veya güveye kılavuzluk eden kimse. 2. Dost, arkadaş. |
| Sağın |
Türkçe |
1. Serap. 2. Yanlışı, eksiği olmayan. |
| Sağınç |
T: |
Emel, istek, amaç, düşünce. |
| Sağıt |
Türkçe |
Silah. |
| Sağlam |
Türkçe |
1. Sağlıklı. 2. Güvenilirlik. 3. Gerçek, inanılır. |
| Sağlamer |
Türkçe |
1. Sağlıklı kimse. 2. Güvenilir kimse. |
| Sağlar |
Türkçe |
Sağ ve sağlıklı olanlar. |
| Sağlık |
Türkçe |
1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu. |
| Sağman |
Türkçe |
1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse. |
| Sağun |
Türkçe |
Saygın, kutsal. |
| Sahabi |
Arapça |
(saha:bi) |
| Sahavet |
Arapça |
(saha:vet) |
| Sahba |
Arapça |
(sahba:) |
| Sahibe |
Arapça |
(sa:hibe) |
| Sahil |
Arapça |
(sa:hil) (sa:hil) |
| Sahip |
Arapça |
(sa:hip) |
| Sahir |
Arapça |
(sa:hir) |
