| Ruşen |
Farsça, Arapça |
(ru:şen) (ru:şen) |
| Ruziye |
Farsça, Arapça |
(ru:ziye) |
| Rüçhan |
Arapça |
1. Üstünlük, üstün olma. 2. Üstün tutma. |
| Rüknettin |
Arapça |
Dinin temel direği. |
| Rükni |
Arapça |
bk. Rüknü - 1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse. |
| Rüknü |
Arapça |
1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse. |
| Rüksan |
Farsça, Arapça |
Firdevsi’nin Şahname”sinde geçen, XI. yüzyıl İran efsanevi prensesinin adı. |
| Rümeysa |
Arapça |
(rümeysa:) |
| Rüstem |
Farsça, Arapça |
1. Yiğit, kahraman. 2. İran'ın efsanevi ünlü pehlivanı ve savaşçısı. |
| Rüsuhi |
Arapça |
(rüsu:hi:) |
| Rüştiye |
Arapça |
Erginlikle ilgili, erginliğe ait. |
| Rüştü |
Arapça |
1. Doğru yolda olan kimse. 2. Akıllı, ergin. |
| Rüveyda |
Arapça |
(rüveyda:) |
| Rüveyde |
Arapça |
bk. Rüveyda - (rüveyda:) |
| Rüveyha |
Arapça |
(rüveyha:) |
| Rüvide |
Arapça |
bk. Rüveyda - (rüveyda:) |
| Rüya |
Arapça |
(rüya:) |
| Rüzgâr |
Farsça, Arapça |
1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel. |
| Saadet |
Arapça |
(saa:det) |
| Saadettin |
Arapça |
(saa:dettin) |
| Saba |
Arapça |
(saba:) (saba:) |
| Sabah |
Arapça |
Gündüzün ilk saatleri, günün başlangıcı. |
| Sabahat |
Arapça |
Güzellik, yüz güzelliği. |
| Sabahattin |
Arapça |
Dinin güzelliği. |
| Sabahnur |
Arapça |
Sabah ışığı, sabah aydınlığı. |
| Sabar |
Türkçe |
1. Döven, vuran. 2. Bir Türk boyu. |
| Sabbar |
Arapça |
Çok sabırlı. |
| Sabıka |
Arapça |
(sa:bıka) |
| Sabır |
Arapça |
Katlanma, dayanma,ses çıkarmadan bekleme, tahammül etme. |
| Sabih |
Arapça |
(sa:bih) |
| Sabiha |
Arapça |
Güzel, şirin, hoş. |
| Sabir |
Arapça |
(sa:bir) (sa:bir) |
| Sabire |
Arapça |
(sa:bire) |
| Sabit |
Arapça |
(sa:bit) |
| Sabite |
Arapça |
(sa:bite) |
| Sabiye |
Arapça |
Küçük kız, kız çocuğu. |
| Sabri |
Arapça |
Sabırlı, sabreden. |
| Sabrinnisa |
Arapça |
(sabrinnisa:) |
| Sabriye |
Arapça |
Sabırlı, dayanıklı. |
| Sabur |
Arapça |
1. Çok sabırlı. 2. Tanrı adlarındandır. |
| Sabutay |
Moğolca |
bk. Subutay - Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. |
| Sacide |
Arapça |
(sa:cide) |
| Sacit |
Arapça |
(sa:cit) |
| Saçı |
Türkçe |
1. Düğün armağanı. 2. Gelinin başına saçılan şeker, arpa, para gibi şeyler. |
| Sada |
Arapça |
(sada:) (sada:) |
| Sadak |
Türkçe |
1. Ok koymaya yarayan meşin torba. 2. Sabah yeli. |
| Sadakat |
Arapça |
(sada:kat) |
| Sadberk |
Farsça, Arapça |
1. Yüz yapraklı, katmerli. 2. Katmerli bir gül türü. |
| Sadedil |
Farsça, Arapça |
(sa:dedil) |
| Sadegül |
Farsça, Arapça |
(sa:degül) |