| Narter |
Türkçe |
Cesur, yürekli kimse. |
| Nas |
Arapça |
(na:siha) |
| Nasfet |
Arapça |
İnsaf, adaletli olma. |
| Nasıf |
Arapça |
(na:sıf) |
| Nasır |
Arapça |
(na:sır) |
| Nasıra |
Arapça |
(na:sıra) |
| Nasibe |
Arapça |
1. Pay, hisse. 2. Allah’ın kısmet ettiği şey. 3. Yollara nişan için dikilen tas. |
| Nasih |
Arapça |
(na:sih) |
| Nasiha |
Arapça |
(Na:siha) |
| Nasip |
Arapça |
1. Pay, hisse. 2. Tanrı´nın kısmet ettiği şey. |
| Nasir |
Arapça |
(na:sir) |
| Nasiye |
Arapça |
(na:siye) |
| Nasrettin |
Arapça |
Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı. |
| Nasri |
Arapça |
Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili. |
| Nasrullah |
Arapça |
Allah'ın yardımı. |
| Nasuh |
Arapça |
1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf. |
| Nasuhi |
Arapça |
(nasu:hi) |
| Naşide |
Arapça |
(na:şide) |
| Naşir |
Arapça |
(na:şir) |
| Naşire |
Arapça |
na:şire) |
| Naşit |
Arapça |
(na:şit) |
| Natık |
Arapça |
(na:tık) |
| Natıka |
Arapça |
(na:tıka) |
| Natuk |
Arapça |
Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen. |
| Natuvan |
Farsça, Arapça |
(na:tuvan) |
| Nayman |
Moğolca |
1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan'da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk. |
| Naz |
Farsça, Arapça |
Kendini beğendirmek için yapılan davranış, cilve. |
| Nazan |
Farsça, Arapça |
(na:zan) |
| Nazar |
Arapça |
1. Bakma, göz atma. 2. Düşünme. 3. Göz değme. 4. İtibar, saygı. |
| Nazbike |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Nazlı kız. |
| Nazende |
Farsça, Arapça |
(na:zende) |
| Nazenin |
Farsça, Arapça |
(na:zenin) |
| Nazhanım |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Nazlı kız. |
| Nazıdil |
Farsça, Arapça |
(na:zıdil) |
| Nazım |
Arapça |
(na:zım) |
| Nazıma |
Arapça |
(na:zıma) |
| Nazır |
Arapça |
(na:zır) |
| Nazif |
Arapça |
Temiz, pak. |
| Nazife |
Arapça |
1. Temiz, pak. 2. Zarif, kibar. |
| Nazik |
Farsça, Arapça |
(na:zik) (na:zik) |
| Nazir |
Arapça |
Benzer, eş, örnek. |
| Nazire |
Arapça |
(nazi:re) |
| Nazlan |
Farsça, Arapça, Türkçe |
"Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nazlı |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Naz yapan, kendini ağıra satan, işveli, edalı. |
| Nazlıcan |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Nazlı kimse. |
| Nazlıgül |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Nazlı güzel. |
| Nazlıhan |
Farsça, Arapça, Türkçe |
Nazlı hükümdar. |
| Nazlım |
Farsça, Arapça, Türkçe |
"Sevdiğim, değer verdiğim, üstüne titrediğim, edalım" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nazmi |
Arapça |
1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli. |
| Nazmiye |
Arapça |
1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli. |
