| Göksay |
Türkçe |
"Değerli olduğunu kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
| Göksel |
Türkçe |
Gökle ilgili, semavi. |
| Gökselen |
Türkçe |
Mavi gözlü, varlıklı kimse. |
| Göksen |
Türkçe |
"Mavi gözlüsün" anlamında kullanılan bir ad. |
| Göksenin |
Türkçe |
"Her zaman yükselmeyi, ilerlemeyi amaçla" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gökser |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Saygın kimse. |
| Göksev |
Türkçe |
"Yükselmeyi yücelmeyi sev" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gökseven |
Türkçe |
Yükselmeyi, yücelmeyi seven kimse. |
| Göksever |
Türkçe |
Yükselmeyi, yücelmeyi seven kimse. |
| Göksoy |
Türkçe |
Soyu yüce olan kimse. |
| Göksu |
Türkçe |
1. Gökten inen su. 2. Türkiye'nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların genel adı. |
| Göksun |
Türkçe |
"Yüksel, yücel" anlamında kullanılan bir ad. "Yüksel, yücel" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gökşan |
Türkçe, Arapça |
Ünlü, meşhur kimse. |
| Gökşen |
Türkçe |
Gök gibi şen olan kimse. |
| Gökşin |
Türkçe |
1. Gökkuşağı, alkım. 2. Mavi renkli. |
| Göktalay |
Türkçe, Moğolca |
Mavi deniz. |
| Göktan |
Türkçe |
Şafak vakti. |
| Göktaş |
Türkçe |
Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim. |
| Göktay |
Türkçe |
Tek, biricik. |
| Gökten |
Türkçe |
Gökten, yüksekten. |
| Göktöre |
Türkçe |
Törelere bağlı kimse. |
| Göktuğ |
Türkçe |
Savaşmayı seven kimse. |
| Göktulga |
Türkçe |
Savaşçı kimse. |
| Göktuna |
Türkçe |
Mavi suları olan Tuna. |
| Göktunç |
Türkçe |
Sağlam karakterli olan kimse. |
| Göktürk |
Türkçe |
İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu. |
| Gökyay |
Türkçe |
"Işık saç" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gölge |
Türkçe |
1. Işığın önüne gelen bir cismin yere veya yanına bıraktığı karartı. 2. Güneş ışınlarından korunulacak yer. 3. Koruma, gözetme. |
| Gönç |
Türkçe |
1. Zengin, varlıklı. 2. Şen, neşeli. 3. Yiğit, kuvvetli. |
| Göndem |
Türkçe |
Uyan, itaat eden, uysal. |
| Gönder |
Türkçe |
1. Bayrak veya mızrağın sapı. 2. Kayık ve yelkenli gemilere yön vermeye yarayan, ucu madenî ağaç sopa. |
| Gönen |
Türkçe |
1. "Mutlu ol, refaha kavuş, rahat et, sevin" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Yavrum, kuzum" anlamında sevgi belirten sözcük. 3. Bolluk, bereket. |
| Gönenç |
Türkçe |
Bolluk, rahatlık ve varlık içinde yaşama. Bolluk, rahatlık, varlık içinde yaşama. |
| Gönener |
Türkçe |
Mutlu, rahat kimse. |
| Gönül |
Türkçe |
Yürekte varsayılan sevgi, istek gibi duyguların kaynağı. |
| Gönülay |
Türkçe |
Gönlü ay gibi parlak, temiz olan. |
| Gönülden |
Türkçe |
Yürekten, içten, candan. |
| Gönüldeş |
Türkçe |
Aynı düşünceleri paylaşan, birbirini seven kimseler. |
| Göral |
Türkçe |
"Görüp al" anlamında kullanılan bir ad. |
| Görbil |
Türkçe |
"Görüp bil" anlamında kullanılan bir ad. |
| Görez |
Türkçe |
1. Süslü,zarif, şık. 2. Gösterişe düşkün kimse. 3. Kurumlu. 4. Kuruntulu. 5. Rüzgâr. |
| Görgü |
Türkçe |
1. Bir toplum içinde uyulması gerekli saygı ve incelik kuralları. 2. Bir kimsenin anlayış, seziş ve bilgisini artıracak nitelikte etki yapan deneysel bilgi. 3. Göz tokluğu. |
| Görgüç |
Türkçe |
1. Dürbün. 2. Pencere. |
| Görgün |
Türkçe |
Görgülü, bilgili. |
| Görgünay |
Türkçe |
Görgülü, bilgili kimse. |
| Görgüncan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Görgülü, bilgili kimse. |
| Görk |
Türkçe |
1. Güzellik, gösteriş. 2. İyi huy. 3. Süs, ziynet. |
| Görkel |
Türkçe |
Eline ayağına düzgün kimse. |
| Görkem |
Türkçe |
1. Gösteriş, heybet. 2. İyi gelişmiş, gürbüz. |
| Görkemli |
Türkçe |
Gösterişli, göz alıcı kimse. Gösterişli, yakışıklı, iri yapılı, kuvvetli kimse. |
