| Özpeker |
Türkçe |
Çok güçlü erkek. |
| Özpetek |
Türkçe |
Gerçek petek. |
| Özpınar |
Türkçe |
Gerçek pınar. GErçek pınar. |
| Özpolat |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Özü çelik gibi sağlam olan kimse. |
| Özpulat |
Türkçe, Farsça, Arapça |
bk. Özpolat - Özü çelik gibi sağlam olan kimse. |
| Özsan |
Türkçe |
Adı duyulmuş, ünlü. |
| Özsanlı |
Türkçe |
Adı duyulmuş, ünlü. |
| Özsel |
Türkçe |
Özle ilgili, öze ilişkin. |
| Özselen |
Türkçe |
Gerçek haber. |
| Özsevi |
Türkçe |
İçten gelen sevgi. |
| Özsoy |
Türkçe |
Temiz, iyi, köklü soydan gelen kimse. |
| Özsözlü |
Türkçe |
Sözünden dönmeyen, sözünü tutan kimse. |
| Özsu |
Türkçe |
Bitki ve hayvan dokularında bulunan sıvılara verilen ad. |
| Özsun |
Türkçe |
"Kendini göster" anlamında kullanılan bir ad. |
| Özsungur |
Türkçe |
Gerçekten soğukkanlı, sakin kimse |
| Özsü |
Türkçe |
Gerçek asker. |
| Özsüer |
Türkçe |
Gerçekten asker olan kimse. |
| Özsüt |
Türkçe |
İyi süt emmiş, soylu, temiz kimse. |
| Özşahin |
Türkçe, Farsça, Arapça |
(özşa:hin) |
| Özşan |
Türkçe, Arapça |
Özü şanlı olan kimse. |
| Özşen |
Türkçe |
Özü hep neşeli olan kimse. |
| Öztan |
Türkçe |
Gerçek aydınlık. |
| Öztanır |
Türkçe |
Kendini tanıyan, bilen kimse. |
| Öztarhan |
Türkçe |
Ayrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse. |
| Öztaş |
Türkçe |
Özü taş gibi sağlam olan kimse. |
| Öztay |
Türkçe |
Özü genç olan kimse. |
| Öztaylan |
Türkçe |
İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse. |
| Öztek |
Türkçe |
Biricik, tek. |
| Öztekin |
Türkçe |
Benzersiz kimse. |
| Özten |
Türkçe |
Teni düzgün olan. |
| Öztimur |
Türkçe |
bk. Özdemir - Özü demir gibi güçlü olan kimse. |
| Öztin |
Türkçe |
Ruhun özü. |
| Öztinel |
Türkçe |
Ruhsal yönden sağlıklı erkek. |
| Öztiner |
Türkçe |
Ruhsal yönden sağlıklı erkek. |
| Öztoklu |
Türkçe |
Gönlü doymuş kimse. |
| Öztoygar |
Türkçe |
bk. Toygar - bk. Turgay |
| Öztuna |
Türkçe |
bk. Tuna - 1. Çok, bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli. |
| Öztunç |
Türkçe |
Özü tunç gibi güçlü olan kimse. |
| Öztürk |
Türkçe |
Katıksız, saf Türk. |
| Özü |
Türkçe |
Duru, katıksız olan. |
| Özüak |
Türkçe |
Özü tertemiz olan kişi. |
| Özüdoğru |
Türkçe |
Özü doğru olan kimse. |
| Özüm |
Türkçe |
Kardeş gibi sevilip tutulan kimse. |
| Özün |
Türkçe |
1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan. |
| Özüpek |
Türkçe |
Ruhen güçlü olan kimse. |
| Özütok |
Türkçe |
Gönlü doymuş kimse. |
| Özver |
Türkçe |
"Özveride bulun" anlamında kullanılan bir ad. |
| Özverdi |
Türkçe |
"Özveride bulundu" anlamında kullanılan bir ad. |
| Özveren |
Türkçe |
Özveride bulunan, fedakâr kimse. |
| Özveri |
Türkçe |
Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık. |
