| Özer |
Türkçe |
Yiğit, doğru kimse. Yiğit, doğru kimse. |
| Özercan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Yiğit, doğru kimse |
| Özerdal |
Türkçe |
Genç kimse. |
| Özerdem |
Türkçe |
Bütün erdemleri özünde toplayan kimse. |
| Özerdim |
Türkçe |
"Özüne, gerçeğine erdim, ulaştım" anlamında kullanılan bir ad. |
| Özerdinç |
Türkçe |
Özünden canlı, dinç olan erkek. |
| Özerek |
Türkçe |
Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey. |
| Özerhan |
Türkçe |
Grçekten yiğit olan hükümdar. |
| Özerinç |
Türkçe |
Gerçek huzura kavuşmuş kimse. |
| Özerk |
Türkçe |
Kendi kendini idare edebilen kimse. |
| Özerkin |
Türkçe |
Gerçek özgür kimse. |
| Özerkmen |
Türkçe |
Özünden güçlü olan kimse. |
| Özerman |
Türkçe |
Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse. |
| Özerol |
Türkçe |
"Gerçek yiğit ol" anlamında kullanılan bir ad.. |
| Özertan |
Türkçe |
Gerçekten erdemli olan kimse. |
| Özertem |
Türkçe |
Gerçekten erdemli olan kimse. |
| Özge |
Türkçe |
1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı. 6. Yürekli, gözü pek. |
| Özgebay |
Türkçe |
İyi, güzel, yürekli erkek. |
| Özgeci |
Türkçe |
Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse. |
| Özgeer |
Türkçe |
İyi, güzel, cana yakın erkek. |
| Özgen |
Türkçe |
Özü geniş, rahat, sakin kimse. |
| Özgenalp |
Türkçe |
Özü geniş, rahat, sakin yiğit. |
| Özgenay |
Türkçe |
Özü geniş, rahat, sakin kimse. |
| Özgenç |
Türkçe |
Özü genç kimse. |
| Özgener |
Türkçe |
Özü geniş, rahat, sakin kimse. |
| Özger |
Türkçe |
İyi, güzel,cana yakın kimse. |
| Özgiray |
Türkçe |
Gerçek hükümdar. |
| Özgü |
Türkçe |
1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan. |
| Özgüç |
Türkçe |
Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
| Özgül |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Özü gül gibi olan. |
| Özgülay |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Özü gül gibi olan güzel. |
| Özgüleç |
Türkçe |
Güler yüzlü, içten gülen kimse. |
| Özgülüm |
Türkçe, Farsça, Arapça |
"Gerçekten gül gibi güzel olanım" anlamında kullanılan bir ad. |
| Özgün |
Türkçe |
1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan. |
| Özgünay |
Türkçe |
Kendisine has nitelikleri olan güzel. |
| Özgünel |
Türkçe |
Kendisine has becerileri olan kimse. |
| Özgüner |
Türkçe |
Kendine özgü nitelikleri olan kimse. |
| Özgüneş |
Türkçe |
Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse. |
| Özgüney |
Türkçe |
Kendisine has nitelikleri olan güzel. |
| Özgür |
Türkçe |
1. Kendi kendine karar verme, davranma, hareket etme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız. |
| Özgürcan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Özgürlüğe düşkün kimse. |
| Özgürel |
Türkçe |
Bağımlı olmayan, özgür davranan kimse. |
| Özgüven |
Türkçe |
Kendine güvenen kimse. |
| Özhakan |
Türkçe |
Hükümdar soyundan gelen kimse. |
| Özhan |
Türkçe |
Hükümdar soyundan gelen kimse. |
| Özil |
Türkçe |
Gerçekten o memleketten olan kimse. |
| Özilhan |
Türkçe |
Gerçek hükümdar. |
| Özilter |
Türkçe |
Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse. |
| Özinal |
Türkçe |
Gerçek arkadaş, dostolan kimse. |
| Özinan |
Türkçe |
Gerçekten inançlı olan kimse. |
