İsim | Kökeni | Anlamı |
---|---|---|
Acunalp | Türkçe | Dünyaca tanınmış yiğit. |
Acunbegim | Türkçe | bk. Acunbegüm. - Dünyanın hanımefendisi. |
Acunbegüm | Türkçe | Dünyanın hanımefendisi. |
Acunbike | Türkçe | bk. Acunbüke. - Dünya güzeli. |
Acunbüke | Türkçe | Dünya güzeli. |
Acuner | Türkçe | Çok ünlü, tanınmış kimse. |
Acungüneş | Türkçe | Dünyanın güneşi, dünyayı aydınlatan şey. |
Acunışık | Türkçe | Dünyanın ışığı, dünyayı aydınlatan ışık. |
Acunman | Türkçe | Çok ünlü, tanınmış kimse. |
Acunseven | Türkçe | Dünyayı seven. |
Aça | Türkçe | Anne, anne yerinde olan yaşlı kadın. |
Açalya | Yunanca | Fundagillerden, güzel, renkli, kokusuz çiçekler açan bir bitki. |
Açangül | Türkçe | Açmış gül. |
Açelya | Yunanca | bk. Açalya - Fundagillerden, güzel, renkli, kokusuz çiçekler açan bir bitki. |
Açıkalın | Türkçe | Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse. |
Açıkel | Türkçe | Cömert insan. |
Açıker | Türkçe | Dürüst, doğru insan. |
Açıkgün | Türkçe | Açık ve gün sözlerinden oluşan bir söz. |
Açıl | Türkçe | Büyü, serpil, geliş” anlamında bir söz. |
Açılay | Türkçe | “Ay gibi doğ, ay gibi açıl” anlamında kullanılan bir ad. |
Açine | Türkçe | Önder, lider, yol gösteren, erkek kurt. |
Açkıngül | Türkçe, Farsça, Arapça | Açan, açmış gül. |
Adahan | Türkçe | Ada ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
Adak | Türkçe | Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne. |
Adal | Türkçe | “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad. |
Adalan | Türkçe | Ün kazanan, ünlü, tanınmış. |
Adalet | Arapça | (ada:let) |
Adalettin | Arapça | (ada:lettin) |
Adam | Arapça | 1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse. |
Adamış | Türkçe | Adak yapmış olan kimse. |
Adanan | Türkçe | Önemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan. |
Adanır | Türkçe | Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli. |
Adar | Türkçe | 1. Erginlik, olgunluk. 2. Süre, zaman. 3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş. 4. Mart ayı. |
Adarkan | Türkçe | Adak yapar" anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad. |
Adasal | Türkçe | Ada ile ilgili, adaya özgü, adalı. |
Adaş | Türkçe | Adları aynı olanlardan her biri. |
Aday | Türkçe | 1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse. 2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet. |
Âdem | Arapça | (a:dem) |
Adeviye | Arapça | İyilikseverlik, yardımseverlik. |
Adıbelli | Türkçe | 1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse. 2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen. |
Adıgün | Türkçe | Adı güneş gibi olan. |
Adıgüzel | Türkçe | Adı güzel olan. |
Adın | Türkçe | 1. Yabancı. 2. Başka, başkaca. |
Adısanlı | Türkçe | Ünlü, tanınmış kişi. |
Adısönmez | Adı her zaman duracak olan. | |
Adışah | Türkçe, Farsça, Arapça | Adı şah olan. |
Adıvar | Türkçe | Adı var, adı var olan. |
Adıyahşi | Türkçe | Adı güzel. |
Adıyaman | Türkçe | Güçlü, becerikli, beğenilen kişi. |
Adil | Arapça | (a:dil) |