| Abaca |
Türkçe |
Abla veya anneye benzeyen. |
| Abacan |
Türkçe, Farsça, Arapça |
“Canım anneciğim, sevgili anneciğim ” anlamında kullanılan bir ad. |
| Abaç |
Türkçe |
Annesine benzeyen. |
| Abay |
Türkçe |
1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş. |
| Abayhan |
|
Abay+han. |
| Abaza |
Türkçe |
1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk. 2. Bu halka mensup olan kimse. |
| Abbas |
Arapça |
1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse. |
| Abdal |
Arapça |
1. Gezgin derviş. 2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse. |
| Abdi |
Arapça |
Kullukla, kölelikle ilgili. |
| Abdullah |
Arapça |
Tanrı’nın kulu. |
| Abdurrahman |
Arapça |
Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülâlim |
Arapça |
(abdüla:lim) |
| Abdülazim |
Arapça |
Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülaziz |
Arapça |
En yüce, en değerli olan Allah'ın kulu. |
| Abdülbaki |
Arapça |
(abdülba:ki:) |
| Abdülbari |
Arapça |
(abdülba:ri:) |
| Abdülbasir |
Arapça |
(abdülbasi:r) |
| Abdülbasit |
Arapça |
(abdülba:sit) |
| Abdülcabbar |
Arapça |
bk. Abdülcebbar - Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülcebbar |
Arapça |
Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülcelil |
Arapça |
En yüce olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülcemal |
Arapça |
Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülcevat |
Arapça |
Cömert olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülezel |
Arapça |
Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülferit |
Arapça |
Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülfettah |
Arapça |
Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu. |
| Abdülgaffar |
Arapça |
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülgaffur |
Arapça |
bk. Abdülgafur - Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu. |
| Abdülgafur |
Arapça |
Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu. |
| Abdülgani |
Arapça |
(abdülgani:) |
| Abdülhadi |
Arapça |
(abdülha:di:) |
| Abdülhak |
Arapça |
Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhakim |
Arapça |
Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhalik |
Arapça |
(abdülha:lik) |
| Abdülhalim |
Arapça |
İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu. |
| Abdülhamit |
Arapça |
Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu. |
| Abdülkadir |
Arapça |
Kudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülkahhar |
Arapça |
abdülkahha:r |
| Abdülkerim |
Arapça |
Kerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdüllâtif |
Arapça |
Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu |
| Abdülmecit |
Arapça |
Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülmelik |
Arapça |
Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülmennan |
Arapça |
Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu |
| Abdülmetin |
Arapça |
Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu |
| Abdülnasır |
Arapça |
(abdülna:sır) |
| Abdülvahap |
Arapça |
İhsanı bol olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdülvahit |
Arapça |
(abdülva:hit) |
| Abdürrahim |
Arapça |
Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu. |
| Abdürrahman |
|
bk. Abdurrahman - Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu. |
| Abdürrauf |
Arapça |
Çok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu. |
