| Günay |
Türkçe |
Güney, güneş gören yer. Güney, güneş gören yer. |
| Günaydın |
Türkçe |
Sabahları söylenen esenleme sözü. |
| Günbatu |
Türkçe |
Üstün gelen, gücü yeten, galip. |
| Günbay |
Türkçe |
Zenginlik içinde geçen gün. |
| Günbek |
Türkçe |
bk. Günbey - Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. |
| Günbey |
Türkçe |
Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. |
| Günçağ |
Türkçe |
"Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad. |
| Günçe |
Türkçe |
Güneşli yer. |
| Günçiçeği |
Türkçe |
Ayçiçeği. |
| Günçiçek |
Türkçe |
bk. Günçiçeği - Ayçiçeği. |
| Gündal |
Türkçe |
Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan genç. |
| Gündaş |
Türkçe |
bk. Gündeş - AYnı günde doğan. |
| Gündemir |
Türkçe |
Sağlam ve kuvvetli ışık saçan. |
| Günden |
Türkçe |
Uysal, yumuşak, her şeyi kabul eden kimse. Uysal, yumuşak, her şeyi kabul eden kimse. |
| Gündeniz |
Türkçe |
Deniz gibi coşkun bir biçimde etrafına ışık ve aydınlık saçan |
| Günder |
Türkçe |
"Gönder, yolla" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gündeş |
Türkçe |
AYnı günde doğan. |
| Gündoğan |
Türkçe |
Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad. |
| Gündoğar |
Türkçe |
bk. Gündoğan - Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad. |
| Gündoğdu |
Türkçe |
"Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad. |
| Gündoğmuş |
Türkçe |
Sabaha karşı doğan çocuklar için kullanılan bir ad. |
| Gündöndü |
Türkçe |
1. Öğleden sonraki zaman. 2. Ayçiçeği. |
| Gündüz |
Türkçe |
Günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü. |
| Gündüzalp |
Türkçe |
Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit. |
| Gündüzbey |
Türkçe |
Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey. |
| Gündüzhan |
Türkçe |
Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar. |
| Günebakan |
Türkçe |
Ayçiçeği. |
| Güneç |
Türkçe |
Çok güneş alan yer. |
| Günel |
Türkçe |
Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan. |
| Güner |
Türkçe |
Tan vakti. |
| Güneral |
Türkçe |
"Sabah erkenden al" anlamında kullanılan bir ad. |
| Güneralp |
Türkçe |
Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit. |
| Güneray |
Türkçe |
Sabahın ilk vakitleri gibi parlak ve saf olan. |
| Güneren |
Türkçe |
Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit. |
| Günergin |
Türkçe |
Batmak üzere olan güneş. |
| Güneri |
Türkçe |
Günün adamı, günün kişisi. |
| Günerim |
Türkçe |
Günün iyi haberi, müjdesi. |
| Günerkan |
Türkçe |
Yiğit soydan gelen aydın kimse. |
| Günerman |
Türkçe |
Yiğit soydan gelen aydın kimse. |
| Güneş |
Türkçe |
Gezegenlere ve yer yuvarlağına ışık ve ısı veren büyük gök cismi. |
| Güneşen |
Türkçe |
Günü mutlu ve neşeli geçen. |
| Güneşhan |
Türkçe |
Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan hükümdar. |
| Güneşhanım |
Türkçe |
Güneş gibi parlak ve güzwl olan kadın. |
| Güney |
Türkçe |
1. Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan. 2. Her zaman güneş alan yer. |
| Günfer |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Gün ışığı. |
| Güngör |
Türkçe |
“Mutluluk, neşe içinde yaşa” anlamında kullanılan bir ad. “Mutluluk, neşe içinde yaşa” anlamında kullanılan bir ad. |
| Güngörbey |
Türkçe |
Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey. |
| Güngördü |
Türkçe |
"Her zaman neşe, mutluluk ,çinde yaşadı" anlamında kullanılan bir ad. |
| Güngören |
Türkçe |
Mutluluk, neşe içinde yaşayan. Mutluluk, neşe içinde yaşayan. |
| Güngörmüş |
Türkçe |
Mutlu, güzel hayat sürmüş. |
