| Akılbek |
Arapça |
Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse. |
| Akıllı |
Türkçe, Arapça |
Bilgili, zeki kimse. |
| Akıman |
Türkçe |
Cömert, eli açık kimse. |
| Akın |
Türkçe |
1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın. 2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması. |
| Akınal |
Türkçe |
Akın yap" anlamında kullanılan bir söz. |
| Akınalp |
Türkçe |
Akın yapan yiğit. |
| Akıncı |
Türkçe |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı. |
| Akıncıbay |
Türkçe |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse. |
| Akıner |
Türkçe |
Akın yapan er. |
| Akıneri |
Türkçe |
Akıncı, savaşçı. |
| Akıntan |
Türkçe |
Tan yeri ağarırken yapılan akın. |
| Akibe |
Arapça |
(aki:be) |
| Akide |
Arapça |
(aki:de) |
| Akif |
Arapça |
(a:kif) |
| Akife |
Arapça |
(a:kife) |
| Akil |
Arapça |
(a:kil) |
| Akile |
Arapça |
(a:kile) |
| Akinci |
Türkçe |
Beyaz inci. |
| Akip |
Arapça |
(a:kip) |
| Akipek |
Türkçe |
Beyaz ipek. |
| Akkadın |
Türkçe |
Namuslu, dürüst kadın. |
| Akkan |
Türkçe |
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili. |
| Akkar |
Türkçe |
Kar gibi beyaz olan. |
| Akkaş |
Türkçe |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon. |
| Akkaya |
Türkçe |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad. |
| Akkaynak |
Türkçe |
Temiz, kirli olmayan kaynak. |
| Akkemik |
Türkçe |
Soyu temiz olan kimse. |
| Akkerman |
Türkçe, Farsça, Arapça |
Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale. |
| Akkılıç |
Türkçe |
Beyaz kılıç. |
| Akkın |
Türkçe |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş. |
| Akkız |
Türkçe |
Temiz, dürüst, güvenilir kız. |
| Akkor |
Türkçe |
Işık saçacak beyazlığa varıncaya kadar ısıtılmış olan. |
| Akköz |
Türkçe |
İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül. |
| Akkurt |
Türkçe |
Beyaz kurt. |
| Akkuş |
Türkçe |
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca. |
| Akkutlu |
Türkçe |
Uğurlu, kutsal, mutlu olan dürüst kimse. |
| Akkuyaş |
Türkçe |
Ak ışıklı güneş. |
| Aklan |
Türkçe |
1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge. 2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri. |
| Akmaç |
Türkçe |
Şelale. |
| Akman |
Türkçe |
1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. |
| Akmanalp |
Türkçe |
Temiz, beyaz, yiğit insan. |
| Akmaner |
Türkçe |
Temiz, beyaz, yiğit kişi. |
| Akmaral |
Türkçe |
Dürüst, güvenilir, ceylan gibi güzel kadın. |
| Akmeriç |
Türkçe |
Meriç nehri gibi saf ve temiz olan. |
| Aknur |
Türkçe, Arapça |
Nur gibi parlak ve beyaz olan. |
| Akol |
Türkçe |
Terbiyeli, temiz, dürüst ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| Akozan |
Türkçe |
Güvenilir, dürüst şair, halk şairi. |
| Akönder |
Türkçe |
Dürüst, güvenilir lider. |
| Akören |
Türkçe |
Temiz, bakımlı şehir. |
| Aköz |
Türkçe |
Özü temiz, doğru olan kimse. |
