| Nuh |
Arapça |
1. Ağlama. 2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur. |
| Nuhbe |
Arapça |
Her şeyin iyisi, seçkini. |
| Nuhcan |
Arapça, Farsça |
Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen. |
| Nuhkan |
Arapça, Türkçe |
Nuh Peygamber soyundan olan. |
| Numan |
Arapça |
(nu:man) |
| Nur |
Arapça |
1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim. |
| Nural |
Arapça, Türkçe |
"Aydınlık, ışık al" anlamında kullanılan bir ad. "Aydınlık, ışık al" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nurâlem |
Arapça |
(nurâ:lem) |
| Nuralp |
Arapça, Türkçe |
Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit. |
| Nuran |
Arapça |
(nu:ran) |
| Nurani |
Arapça |
(nu:ra:ni) |
| Nuratay |
Arapça, Türkçe |
Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse. |
| Nuray |
Arapça, Türkçe |
Ayın parlaklığı, ay ışığı. |
| Nuraydın |
Arapça, Türkçe |
Aydınlık, ışık, parlaklık. |
| Nurbaki |
Arapça |
(nurba:ki) |
| Nurbanu |
Arapça, Türkçe |
(nurba:nu) |
| Nurbay |
Arapça, Türkçe |
Nurlu, aydınlık kimse. |
| Nurben |
Arapça, Türkçe |
"Nurluyum, ışık saçıyorum" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nurbige |
Arapça, Türkçe |
Güzel, parlak kadın. |
| Nurcan |
Arapça, Farsça |
Nurlu, ışıklı, aydın kimse. Nurlu, ışıklı, aydın kimse. |
| Nurcihan |
Arapça, Farsça |
Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı. |
| Nurçin |
Arapça, Farsça |
Nur toplayan, ışık derleyen. |
| Nurdağ |
Arapça, Türkçe |
Aydınlığı dağlara vuran. |
| Nurdal |
Arapça, Türkçe |
Aydınlık, parlak bir soydan gelen. Aydınlık, parlak bir soydan gelen. |
| Nurdan |
Arapça, Türkçe |
Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak. |
| Nurdanay |
Arapça, Türkçe |
Çok ışıklı, çok parlak. |
| Nurdane |
Arapça, Farsça |
(nurda:ne) |
| Nurdide |
Arapça, Farsça |
(nurdi:de) |
| Nurdil |
Arapça, Farsça |
Nurlu gönül, ışıklı gönül. |
| Nurdoğan |
Arapça, Türkçe |
Nurlu, parlak biri biçimde doğan. Nurlu, parlak biri biçimde doğan. |
| Nurdoğdu |
Arapça, Türkçe |
"Nur topu gibi bir çocuk dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nurefşan |
Arapça, Farsça |
Işık saçan, çevresini aydınlatan. |
| Nurel |
Arapça, Türkçe |
Nurlu, ışık saçan kimse. Nurlu, ışık saçan kimse. |
| Nurer |
Arapça, Türkçe |
Nurlu, aydınlık, ışık saçan kimse. |
| Nurersin |
Arapça, Türkçe |
"Sana nur, aydınlık, ışık ulaşsın" anlamında kullanılan bir ad. |
| Nurettin |
Arapça |
(nu:rettin) |
| Nurfer |
Arapça, Farsça |
Işık, aydınlık. |
| Nurfeza |
Arapça, Farsça |
(nurfeza:) |
| Nurfidan |
Arapça, Rumca |
Nurlu, aydınlık genç. |
| Nurfide |
Arapça, Rumca |
Aydın, ışıklı genç. |
| Nurgök |
Arapça, Farsça |
Göğün aydınlığı, parlaklığı. |
| Nurgül |
Arapça, Farsça |
Aydınlı, ışık saçan güzel. |
| Nurgün |
Arapça, Türkçe |
Güneş ışığı, aydınlığı. |
| Nurhan |
Arapça, Türkçe |
Işık saçan hükümdar. |
| Nurhanım |
Arapça, Türkçe |
Aydınlık, ışık saçan hanım. |
| Nurhayal |
Arapça |
Hayalleri süsleyen aydınlık, ışık. |
| Nurhayat |
Arapça |
Hayat veren ışık, aydınlık. |
| Nurhilâl |
Arapça |
Ay ışığı, parlaklığı. |
| Nurışık |
Arapça, Türkçe |
Işık, aydınlık, parlaklık. |
| Nuri |
Arapça |
(nu:ri) |
